คลังผลงานวิจัย กรมวิชาการเกษตร

รายงานผลงานวิจัยและพัฒนา

การปรับปรุงพันธุ์มะพร้าว

คำหลัก : มะพร้าว คัดเลือกพันธุ์ ประเมินพันธุ์
ผู้วิจัย : ปริญดา หรูนหีม
ผู้ร่วมวิจัย : หยกทิพย์ สุดารีย์, ดารากร เผ่าชู, ปรีดา หมวดจันทร์, กุลินดา แท่นจันทร์, สิริมนต์ พร้อมมูล, ทิพยา ไกรทอง, วิไลวรรณ ทวิชศรี, เสรี อยู่สถิตย์, เมรินทร์ บุญอินทร์, ชญานุช ตรีพันธ์, กลอยใจ คงเจี้ยง, นูรอาดีลัฮ เจะโด, ดาริกา ดาวจันอัด, ประภาพร ฉันทานุมัติ และยุพิน กสินเกษมพงษ์
ปี: 2564
ประเภทผลงาน: ผลงานวิจัยเรื่องเต็ม
จำนวนผู้อ่าน: 91 ครั้ง
บทคัดย่อ (Abstract)

          โครงการปรับปรุงพันธุ์มะพร้าว ดำเนินการตั้งแต่เดือนตุลาคม 2559 สิ้นสุดกันยายน 2564 เพื่อวิจัยและพัฒนาพันธุ์และเทคโนโลยีการเพิ่มผลผลิตมะพร้าวให้เพียงพอกับความต้องการ ประกอบด้วย 2 กิจกรรม คือ กิจกรรมที่ 1 การปรับปรุงพันธุ์มะพร้าว ประกอบด้วย 9 การทดลอง และกิจกรรมที่ 2 การขยายพันธุ์ ประกอบด้วย 2 การทดลอง ดังนี้
          กิจกรรมที่ 1 การปรับปรุงพันธุ์มะพร้าว การรวบรวมและคัดเลือกพันธุ์มะพร้าวเพื่ออุตสาหกรรม ทั้งหมด 17 สายพันธุ์ 744 สายต้น ได้แก่ พันธุ์สายบัว ตื่นดก หัวลิง ก้นจุก เทิ้งบ้อง เปลือกหวาน ทนาน ซอสมุทรสงคราม ปากจกพระทอง ไทยพะงัน ไทยกะโหลก ทุ่งเคล็ด ไทยท่าศาลา มะแพร้ว คาเมอรูนสีแดงต้นเตี้ยและนิวกินีสีน้ำตาลต้นเตี้ย พบว่า สายพันธุ์ที่มีลักษณะดีเด่นจากการคัดเลือกและประเมินพันธุ์เบื้องต้น จำนวน 5 สายพันธุ์ ได้แก่ สายพันธุ์สายบัว ตื่นดก หัวลิง ก้นจุก และทุ่งเคล็ด เป็นสายพันธุ์ที่มีแนวโน้มการเจริญเติบโตค่อนข้างดี อายุการให้ผลผลิตค่อนข้างเร็ว ผลผลิตและองค์ประกอบผลผลิตอยู่ในเกณฑ์ดี ส่วนการเปรียบเทียบพันธุ์มะพร้าวลูกผสม วางแผนการทดลองแบบ RCBD มี 3 ซ้ำ 6 กรรมวิธี ดังนี้ พันธุ์เวสท์อัฟริกันต้นสูง x ไทยต้นสูง (T1) พันธุ์มลายูสีเหลืองต้นเตี้ย x ไทยต้นสูง (T2) พันธุ์มลายูสีแดงต้นเตี้ย x ไทยกะโหลก (T3) พันธุ์มลายูสีเหลืองต้นเตี้ย x ไทยกะโหลก (T4) พันธุ์มลายูสีแดงต้นเตี้ย x เรนเนลล์ต้นสูง (T5) และพันธุ์มลายูสีเหลืองต้นเตี้ย x เรนเนลล์ต้นสูง (T6) พบว่า ทุกกรรมวิธีมีการเจริญเติบโตดี มีการเข้าทำลายโรคและแมลงในระดับความรุนแรงน้อย และปรับตัวต่อสภาพแวดล้อมได้ดีในช่วงแล้งของฤดูกาล สำหรับการเปรียบเทียบพันธุ์มะพร้าวสวีลูกผสม 1 เพื่อผลิตน้ำตาลมะพร้าว พบว่า วางแผนการทดลองแบบ RCBD มี 5 ซ้ำ 4 กรรมวิธี ดังนี้ พันธุ์สวีลูกผสม 1 (T1) พันธุ์ค่อม (T2) พันธุ์น้ำหอม (T3) และพันธุ์สายบัว (T4) พบว่า มะพร้าวพันธุ์สวีลูกผสม 1 เป็นพันธุ์ที่มีการเจริญเติบโต ขนาดและความยาวจั่น และปริมาณผลผลิตปริมาณน้ำตาลต่อต้นสูงที่สุด สำหรับการคัดเลือกพันธุ์มะพร้าวลูกผสมกะทิน้ำหอม ในพื้นที่สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง วิทยาเขตชุมพร และพื้นที่ศูนย์วิจัยพืชสวนตรัง พบว่า มียีนบ่งบอกความเป็นลูกผสมมะพร้าวกะทิ (C/T) จำนวน 112 ต้น และต้นที่มียีนน้ำหอมแท้ (C/C) จำนวน 37 ต้น ส่วนการเปรียบเทียบความหลากหลายในพันธุ์มะพร้าวกะทิโดยการเปรียบเทียบพันธุ์มะพร้าวกะทิลูกผสมที่มีศักยภาพ 5 สายพันธุ์ ได้แก่ พันธุ์เวสท์อัฟริกันต้นสูงกะทิ (F1WAK), ทุ่งเคล็ดกะทิ (F1 TKK), มลายูสีแดงต้นเตี้ยกะทิ (F1 RDK), มลายูสีเหลืองต้นเตี้ยกะทิ (F1 YDK) และพันธุ์น้ำหอมกะทิ (F1 NHK) จากการเพาะเลี้ยงคัพภะมะพร้าวกะทิลูกผสม พบว่า มะพร้าวกะทิพันธุ์ F1 NHK มีอัตราการรอดของต้นกล้าในสภาพปลอดเชื้อสูงที่สุด สายพันธุ์ WAK มีการเจริญเติบโตและจำนวนผลผลิตสูงที่สุด สายพันธุ์ TKK มีน้ำหนักผลปอกเปลือกและน้ำหนักเนื้อสูงที่สุด สายพันธุ์ WAK มีลักษณะเนื้อฟูเต็มกะลา น้ำข้นเหนียวสูงที่สุด และการศึกษาเปรียบเทียบมะพร้าวกะทิน้ำหอมโดยการเพาะเลี้ยงคัพภะ พบว่า การให้ปุ๋ยแคลเซียมไนเตรท อัตรา 5 กรัม/กิโลกรัมวัสดุปลูก ส่งผลให้มีอัตราการรอด และการเจริญเติบโตในโรงเรือนสูงที่สุด ผลผลิตและองค์ประกอบของมะพร้าวน้ำหอมกะทิพันธุ์แท้ พบว่ามีจำนวนผลผลิต 7 ผล/ทะลาย มีน้ำหนักผลทั้งเปลือกเฉลี่ย 2,226 กรัม น้ำหนักผลปอกเปลือกเฉลี่ย 1,275 กรัม น้ำหนักเปลือกเฉลี่ย 951 กรัม น้ำหนักเนื้อเฉลี่ย 678 กรัม น้ำหนักน้ำเฉลี่ย 314 กรัม น้ำหนักกะลาเฉลี่ย 283 กรัม ความหนาเนื้อเฉลี่ย 24.52 มม. ความหนากะลาเฉลี่ย 3.96 มม. ความหวานของน้ำเฉลี่ย (% Brix) 5.3% สำหรับการคัดเลือกพันธุ์มะพร้าวลูกผสมกะทิให้เหมาะสมในเขตพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน วางแผนการทดลองแบบ RCBD มี 4 ซ้ำ 5 กรรมวิธี ดังนี้ พันธุ์น้ำหอม x กะทิ (T1) พันธุ์มลายูสีเหลืองต้นเตี้ย x กะทิ (T2) พันธุ์มลายูสีแดงต้นเตี้ย x กะทิ (T3) พันธุ์ทุ่งเคล็ด x กะทิ (T4) และ พันธุ์เวสท์อัฟริกันต้นสูง x กะทิ(T5) พบว่า T1 มีการเจริญเติบโตทางด้านความสูงค่อนข้างช้ามีต้นที่ออกจั่นและพัฒนาของจั่นมากที่สุด สามารถปรับตัวกับสภาพแวดล้อมแห้งแล้งได้ดี เป็นลักษณะที่ดีสำหรับการคัดเลือกพันธุ์ และการประเมินศักยภาพการผลิตมะพร้าวกะทิน้ำหอมในเขตภาคใต้ตอนล่าง ในพื้นที่จังหวัดตรัง ปัตตานี และนราธิวาส พบว่า การเจริญเติบโตและปริมาณผลผลิต ในพื้นที่จังหวัดตรังสูงที่สุด รองลงมา คือ  จังหวัดปัตตานี และจังหวัดนราธิวาส มีการเจริญเติบโตและปริมาณผลผลิตต่ำที่สุด และการเพิ่มศักยภาพในการจัดการการผลิตมะพร้าวพันธุ์ลูกผสม พบว่า ละอองเกสรได้รับอุณหภูมิที่สูงขึ้น ส่งผลให้เปอร์เซ็นต์ความมีชีวิตและความงอกของละอองเกสรลดลง โดยอุณหภูมิที่ 40 องศาเซลเซียส มีเปอร์เซ็นต์ความงอกต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐาน (น้อยกว่า 35%) ทุกช่วงระยะเวลาการเก็บรักษา การผสมเกสรในช่วงที่ต่างกันส่งผลให้การผสมติดและการติดผลมีความแตกต่างกันทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ โดยการผสมเกสรในช่วงเวลา 9.00 – 11.00 น. มีเปอร์เซ็นต์การผสมติด และเปอร์เซ็นต์การติดผลสูงที่สุด คือ และช่วงเวลา 13.00 – 14.00 น. เป็นช่วงที่มีเปอร์เซ็นต์การผสมติด และเปอร์เซ็นต์การติดผลต่ำที่สุด
          กิจกรรมที่ 2 การขยายพันธุ์ การศึกษาการเกิดไซโกติคเอ็มบริโอ (Zygotic embryogenesis) ของมะพร้าวกะทิจากชิ้นส่วนเอ็มบริโอ (Immature embryos) วางแผนการทดลองแบบ CRD มี 10 ซ้ำ 7 กรรมวิธี ดังนี้ อาหารเหลวสูตร Eeuwens (Y3) ไม่มีการเติมสารควบคุมการเจริญเติบโต (T1) อาหารเหลวสูตร Y3 + 2,4-D อัตรา 1 มิลลิกรัมต่อลิตร (T2) อาหารเหลวสูตร Y3 +2,4-D อัตรา 1 มิลลิกรัมต่อลิตร + IAA อัตรา 1 มิลลิกรัมต่อลิตร (T3) อาหารเหลวสูตร Y3 + 2,4-D อัตรา 3 มิลลิกรัมต่อลิตร (T4) อาหารเหลวสูตร Y3 + 2,4-D อัตรา 3 มิลลิกรัมต่อลิตร + IAA อัตรา 1 มิลลิกรัมต่อลิตร (T5) อาหารเหลวสูตร Y3 + 2,4-D อัตรา 6 มิลลิกรัมต่อลิตร (T6) และ อาหารเหลวสูตร Y3 + 2,4-D อัตรา 6 มิลลิกรัมต่อลิตร + IAA อัตรา 1 มิลลิกรัมต่อลิตร (T7) พบว่าการใช้สารควบคุมการเจริญเติบโตที่แตกต่างกันไม่สามารถชักนำและพัฒนาเป็นแคลลัส และกระตุ้นให้เกิดยอดได้ในปริมาณมาก (Multiple Shoot) จึงทำให้ให้ไม่สามารถนำแคลลัสชักนำให้เกิดไซโกติคเอ็มบริโอได้ ส่วนการศึกษาการเกิดโซมาติคเอ็มบริโอ (somatic embryogenesis) ของมะพร้าวกะทิจากชิ้นส่วนช่อดอกอ่อน (Immature inflorescence) วางแผนการทดลองแบบ CRD มี 10 ซ้ำ 7 กรรมวิธี ดังนี้ อาหารเหลวสูตร Eeuwens (Y3) ไม่มีการเติมสารควบคุมการเจริญเติบโต (T1) อาหารเหลวสูตร Y3 + 2,4-D อัตรา 1 มิลลิกรัมต่อลิตร (T2) อาหารเหลวสูตร Y3 +2,4-D อัตรา 1 มิลลิกรัมต่อลิตร + IAA อัตรา 1 มิลลิกรัมต่อลิตร (T3) อาหารเหลวสูตร Y3 + 2,4-D อัตรา 3 มิลลิกรัมต่อลิตร (T4) อาหารเหลวสูตร Y3 + 2,4-D อัตรา 3 มิลลิกรัมต่อลิตร + IAA อัตรา 1 มิลลิกรัมต่อลิตร (T5) อาหารเหลวสูตร Y3 + 2,4-D อัตรา 6 มิลลิกรัมต่อลิตร (T6) และอาหารเหลวสูตร Y3 + 2,4-D อัตรา 6 มิลลิกรัมต่อลิตร + IAA อัตรา 1 มิลลิกรัมต่อลิตร (T7) พบว่า การใช้สารควบคุมการเจริญเติบโตที่แตกต่างกัน ในทุกกรรมวิธีชิ้นส่วนของช่อดอกอ่อนไม่สามารถพัฒนาไปเป็นแคลลัสได้
URL Reference :
(ดาวน์โหลด: 22 ครั้ง)
ปรับปรุงข้อมูลเมื่อวันที่ 23-12-2567
แจ้งไฟล์หาย