คลังผลงานวิจัย กรมวิชาการเกษตร

รายงานผลงานวิจัยและพัฒนา

การจัดการวัชพืชประเภทเถาเลื้อยในอ้อย

คำหลัก :

ผู้วิจัย : สิริชัย สาธุวิจารณ์

ผู้ร่วมวิจัย : อุดมศักดิ์ ดวนมีสุข,ทักษิณา ศันสยะวิชัย,สุพัตรา ชาวกงจักร,จรรยา มณีโชติ,ตรียนัย ตุงคะเสน

หน่วยงาน : สำนักวิจัยพัฒนาการอารักขาพืช ศูนย์วิจัยพืชไร่สุพรรณบุรี ศูนย์วิจัยพืชไร่ขอนแก่น ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรกาฬสินธุ์ สถาบันวิจัยพืชไร่และพืชทดแทนพลังงาน

ปี: 2558

ประเภทผลงาน: ผลงานวิจัยเรื่องเต็ม

จำนวนผู้อ่าน: 5 ครั้ง

บทคัดย่อ (Abstract)

          วัชพืชเป็นศัตรูพืชหลักของการผลิตอ้อยที่ลดปริมาณผลผลิต การทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาวิธีการจัดการวัชพืชเถาเลื้อย สำหรับเป็นคำแนะนำในการผลิตอ้อย โดยการทดสอบประสิทธิภาพของสารกำจัดวัชพืชประเภทหลังงอกเพื่อควบคุมวัชพืชเถาเลื้อยในแปลงปลูกอ้อย ดำเนินการทดลองระหว่างปี 2553 - 2558 ในพื้นที่ 5 จังหวัด วางแผนการทดลองแบบ RCB จำนวน 4 ซ้ำ กรรมวิธีประกอบด้วย การพ่นสารกำจัดวัชพืชเดี่ยวและสารผสม ได้แก่ การพ่นสารกำจัดวัชพืช 2,4-D, paraquat, triclopyr, glyphosate, fluroxypyr, glyphosate + 2,4-D และ glufosinate ammonium อัตรา 200, 200, 150, 220, 32, 220 + 240 และ 150 กรัมสารออกฤทธิ์/ไร่ ตามลำดับ กรรมวิธีกำจัดวัชพืชด้วยแรงงาน และกรรมวิธีไม่กำจัดวัชพืช ผลการทดลองพบว่า วัชพืชเถาเลื้อยที่พบในแปลงปลูกอ้อยแต่ละพื้นที่จะมีชนิดและจำนวนที่แตกต่างกัน โดยวัชพืชเถาเลื้อยที่พบ ได้แก่ สะอึก (Ipomoea gracilis R. Br.) กระทกรก (Passiflora foetida L.) จิงจ้อดอกขาว (Operculina turpethum (L.) Sativa Manso.) ตดหมูตดหมา (Paedaria foetida L.) และถั่วลาย (Centrosema pubescens Benth.) โดยที่ระยะ 30 วัน หลังพ่นสารกำจัดวัชพืช การพ่นสารกำจัดวัชพืช 2,4-D, paraquat, triclopyr, glyphosate, glyphosate + 2,4-D, glufosinate ammonium และ fluroxypyr สามารถควบคุมวัชพืชเถาเลื้อยได้ดี อย่างไรก็ตาม การใช้สารกำจัดวัชพืชในช่วงที่วัชพืชประเภทเถาเลื้อยต้นเล็กและยังไม่เลื้อยพันต้นอ้อย จะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการควบคุมวัชพืชได้ดียิ่งขึ้น

URL Reference :

(ดาวน์โหลด: 3 ครั้ง)

ปรับปรุงข้อมูลเมื่อวันที่ 08-09-2568

แจ้งไฟล์หาย