คลังผลงานวิจัย กรมวิชาการเกษตร

รายงานผลงานวิจัยและพัฒนา

วิจัยและพัฒนาพืชสกุลระกำ

คำหลัก : ปรับปรุงพันธุ์ สละ ระกำลูกผสม พันธุ์ที่มีศักยภาพ สละ วิทยาการหลังการเก็บเกี่ยว สารเคลือบผิว กรดอินทรีย์

ผู้วิจัย : อัมพิกา ปุนนจิต

ผู้ร่วมวิจัย : ศิริพร วรกุลดำรงชัย, อรวินทินี ชูศรี, วีรญา เต็มปีติกุล, กรรณิการ์ เย็นนิกร, สำเริง ช่างประเสริฐ, สุจิตรา วิเศษการ, ชมภู จันที, อภิรดี กอร์ปไพบูลย์, ยุทธศักดิ์ เจียมไชยศรี, วัชรี วิทยวรรณกุล และมาลัยพร เชื้อบัณฑิต

หน่วยงาน : สถาบันวิจัยพืชสวน และศูนย์วิจัยพืชสวนจันทบุรี

ปี: 2561

ประเภทผลงาน: รายงานความก้าวหน้า

จำนวนผู้อ่าน: 5 ครั้ง

บทคัดย่อ (Abstract)

1. การปรับปรุงพันธุ์พืชสกุลระกำ
          โครงการปรับปรุงพันธุ์พืชสกุลระกำ ดำเนินการที่ศูนย์พัฒนาไม้ผลเศรษฐกิจภาคตะวันออก จังหวัดจันทบุรี ระหว่างเดือนตุลาคม 2557 – กันยายน 2561 เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบพันธุ์ระกำลูกผสมที่คัดเลือกไว้เปรียบเทียบกับสละพันธุ์การค้า รวมทั้งศึกษาอิทธิพลของละอองเกสรตัวผู้ที่มีต่อการติดผลและคุณภาพผลผลิตของลูกผสม เก็บข้อมูลการยอมรับของผู้บริโภคและตลาด ก่อนขยายพันธุ์ต้นลูกผสมที่ได้รับความนิยม เผยแพร่แก่เกษตรกรสำหรับปลูกเป็นการค้าพันธุ์ใหม่ต่อไป

2. การพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตสละให้มีคุณภาพ
          งานวิจัยอิทธิพลของจำนวนกระปุกต่อทะลายที่มีผลต่อคุณภาพของสละพันธุ์สุมาลี มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเพิ่มคุณภาพของผลสละ โดยการตัดแต่งและไว้กระปุกผลที่เหมาะสมต่อทะลาย ดำเนินการในสวนเกษตรกรจังหวัดจันทบุรี วางแผนการทดลองแบบ RCB 4 กรรมวิธี 6 ซ้ำ ประกอบด้วยการไม่ตัดกระปุก (10 - 12) กระปุกต่อทะลาย ตัดกระปุกเหลือ 5 7 และ 8 กระปุกต่อทะลาย พบว่าคุณภาพของผลสละอายุ 8 เดือน น้ำหนักแห้ง น้ำหนักผล ความกว้าง-ยาวของผล น้ำหนักเนื้อ การตัดกระปุกทุกกรรมวิธีให้ค่าสูงกว่าการไม่ตัดแต่งกระปุก ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ (TSS) ค่ากรดที่ไตรเตรทได้ (TA) ทุกกรรมวิธีไม่มีความแตกต่างกัน คุณภาพของผลสละตามชั้นคุณภาพอยู่ในชั้นที่ 1 และ 2 สำหรับผลผลิตต่อต้นของสละ กรรมวิธีที่ไม่ตัดกระปุกมีน้ำหนักรวมมากกว่าทุกกรรมวิธี น้ำหนักผลต่อกระปุกทุกกรรมวิธีให้ค่าสูงกว่าการไม่ตัดแต่งกระปุก ค่าแรงที่ใช้ในการตัดแต่งกระปุกคิดเป็นเงิน 112.50 – 150 บาท/ไร่/วัน

3. การพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตและวิทยาการหลังการเก็บเกี่ยวสละ
          การพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตและวิทยาการหลังการเก็บเกี่ยวสละ มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ได้วิธีการใช้สารเคลือบผิวและการใช้กรดอินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพในการลดการเกิดโรคของผลสละหลังการเก็บเกี่ยว สามารถยืดอายุการเก็บรักษาให้ยังคงคุณภาพดีเพื่อพัฒนาสู่การส่งออก ดำเนินการในปี 2557-2558 ที่ห้องปฏิบัติการศูนย์วิจัยพืชสวนจันทบุรี วางแผนการทดลองแบบ Split plot Design ประกอบด้วย 2 การทดลอง 1) การศึกษาชนิดของสารเคลือบผิวที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติทางคุณภาพของผลสละ กรรมวิธีประกอบด้วยการเคลือบผิวผลด้วยน้ำกลั่น, chitosan 0.5 %, สาร CMC เปลือกทุเรียน 0.5% Carnauba 2% และ Shellac 25% 2) การศึกษาการใช้กรดอินทรีย์เพื่อควบคุมโรคของสละภายหลังการเก็บเกี่ยว Main plot คือ จุ่มด้วยน้ำกลั่น, ascorbic 10% และ acetic 3% Sup plot คือ จำนวนวันที่เก็บรักษา นำไปเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 2 ระดับ คือ 13 ± 2 oC และ 28 ± 2 oC พบว่า การเคลือบผิวผลสละแล้วนำไปเก็บรักษาสละที่อุณหภูมิ 13 ± 2oC สามารถเก็บรักษาสละได้นาน 21 วัน โดยที่คุณภาพภายนอกและภายในไม่เปลี่ยนแปลง สารเคลือบผิวสละไม่ทำให้ของแข็งที่ละลายน้ำได้แตกต่างกัน การเคลือบผิวด้วย Carnauba 5% มีการสูญเสียน้ำหนักน้อยที่สุด มีความสว่างของเปลือก ค่าสีแดงของเปลือก ค่าความสว่างของเนื้อ และค่าสีเหลืองของเนื้อดีทีสุด มีปริมาณกรดที่ไตเตรทได้เปลี่ยนแปลงน้อยที่สุด การเคลือบผิวสละแล้วนำไปเก็บรักษาสละที่อุณหภูมิ 28 ± 2 oC สามารถเก็บรักษาสละได้นาน 9 วัน โดยที่คุณภาพภายนอกและภายในไม่เปลี่ยนแปลง การเคลือบผิวผลด้วย Carnauba 5% มีการลดลงของน้ำหนักสดและปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้น้อยที่สุดและมีค่าความสว่างเปลือกและค่าสีแดงเปลือกดีที่สุด การเคลือบผิวผลด้วย CMC 0.5 % มีค่าลดลงของปริมาณกรดที่ไตเตรทได้น้อยที่สุด และมีค่าความสว่างของเนื้อ (L*) ดีที่สุด ส่วนการเคลือบผิวผลด้วยไคโตซาน 0.5 % มีค่าสีเหลืองดีที่สุดและมีการสูญเสียวิตามินซีน้อยที่สุด การใช้กรด ascorbic acid 10% ร่วมกับบรรจุภัณฑ์รักษาความชื้นที่อุณหภูมิการเก็บรักษา 2 ระดับ คือ อุณหภูมิห้อง 28+2 oC และ อุณหภูมิต่ำ 13+2 oC พบว่า สละสุมาลีที่จุ่ม ascorbic acid 10% นาน 5 นำที ก่อนบรรจุในบรรจุภัณฑ์รักษาความชื้นเหมือนการส่งออกมังคุดที่อุณหภูมิ 28+2 oC และ13+2 oC สามารถเก็บรักษาได้นาน 12 และ 30 วัน ตามลำดับ โดยมีการสูญเสียน้ำหนักน้อยที่สุด คือ 18.22% และ 2.58% ตามลำดับ ค่าสีแดงของเปลือก คือ 34.75 % และ 28.20 % ตามลำดับ ค่าความสว่างของเปลือก คือ 37.42% และ 38.10 % ตามลำดับ ค่าสีเหลืองของเนื้อ คือ 36.00% และ 36.25 % ตามลำดับ และค่าความสว่างของเนื้อคือ 71.04% และ 72.14% ตามลำดับ สูงที่สุด และมีรสชาตใกล้เคียงกับสละสด สามารถยับยั้งการเกิดโรคผลเน่าได้ คือ 1.10 % และ 3.05% ตามลำดับ

URL Reference :

(ดาวน์โหลด: 4 ครั้ง)

ปรับปรุงข้อมูลเมื่อวันที่ 23-05-2567

แจ้งไฟล์หาย