คลังผลงานวิจัย กรมวิชาการเกษตร

รายงานผลงานวิจัยและพัฒนา

การผลิตขยายและใช้หอยตัวห้ำวงศ์ Streptaxidae ควบคุมหอยทากศัตรูพืชโดยชีววิธี

คำหลัก : หอยตัวห้ำ วงศ์ Streptaxidae หอยทาก ศัตรูพืช ชีววิธี

ผู้วิจัย : ดาราพร รินทะรักษ์

ผู้ร่วมวิจัย : อภินันท์ เอี่ยมสุวรรณสุข, ณัฐฐิญา กาญจนนิธิพัฒน์, ปราสาททอง พรหมเกิด และทรงทัพ แก้วตา

หน่วยงาน : สำนักวิจัยพัฒนาการอารักขาพืช

ปี: 2560

ประเภทผลงาน: รายงานความก้าวหน้า

จำนวนผู้อ่าน: 38 ครั้ง

บทคัดย่อ (Abstract)

          สำรวจและเก็บตัวอย่างหอยตัวห้ำวงศ์ Streptaxidae ในพื้นที่เขาหินปูนและพื้นที่เกษตรกรรมตามภาคต่างๆ ของประเทศไทย นำมาจำแนกชนิดตามระบบอนุกรมวิธาน ตามเอกสารของ Abbott (1989), Hemmen and Hemmen (2001), Naggs (1989), Panha (1996) และ Vaught (1989) พบว่ามีหอยทากที่เป็นหอยตัวห้ำวงศ์ Streptaxidae จำนวน 6 genus 7 species คือ หอยนักล่าสีส้ม; Gulella bicolor (Hutton, 1843), หอยนักล่าสยาม; Perrottetia siamensis (Pfeiffer,1862), Haploptychius petitii (Gould, 1844), Odontartemon costulatus (Moellendorff, 1883), Haploptychius sp., Oophana sp. และ Discartemon sp. นอกจากนี้พบทากกินเนื้อวงศ์ Rathouisiidae จำนวน 1 species ได้แก่ Atopos sarasini (Collinge, 1902) ศึกษา feeding behavior ของหอยทากตัวห้ำวงศ์ Streptaxidae จำนวน 6 genus ในห้องปฏิบัติการเพื่อคัดเลือกชนิดที่มีศักยภาพมากที่สุด พบว่าหอยตัวห้ำทุกชนิดมีศักยภาพในการกินหอยและไข่หอยที่มีขนาดใกล้เคียงหรือขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อย เฉลี่ยสัปดาห์ละ 2 - 3 ตัว พบพฤติกรรมการไล่ตามเหยื่อที่มีขนาดเล็กหรืออ่อนแอกว่า โดยพบว่าหอยนักล่าสยาม; P. siamensis (Pfeiffer,1862) มีศักยภาพมากที่สุดสามารถกินหอยดักดานขนาดเล็กได้ 1 - 1.5 ตัว/วัน ใช้เวลาในการกินเหยื่อเฉลี่ย 3 - 5 นาที/ตัว จึงศึกษาชนิดของอาหารที่เหมาะสมต่อการขยายพันธุ์และเจริญเติบโตของหอยตัวห้ำ ตามแผนการทดลอง CRD ให้อาหารที่แตกต่างกัน 5 กรรมวิธี กรรมวิธีละ 4 ซ้ำ และแต่ละซ้ำใส่หอยตัวห้ำตัวเต็มวัยที่มีขนาด 8 - 9 มิลลิเมตร จำนวน 5 ตัว/ซ้ำ ผลการทดลองพบว่ากรรมวิธีที่ให้อาหารเป็นหอยดักดาน จำนวน 20 ตัว ร่วมกับอาหารสูตร B (อาหารปลา: แป้งข้าวโพด: ผงแคลเซียมคาร์บอเนต = 2:1:1) จำนวน 10 กรัม ทำให้นักล่าสยาม; P. siamensis สามารถขยายพันธุ์และวางไข่ได้ดีที่สุด อย่างไรก็ตามยังต้องศึกษาชนิดของอาหารที่เหมาะสมต่อการขยายพันธุ์ และเจริญเติบโตของหอยตัวห้ำร่วมกับการศึกษาปัจจัยอื่นๆ เพื่อให้ได้วิธีการที่เหมาะสมยิ่งขึ้น เพื่อเพิ่มปริมาณการผลิตซึ่งเป็นประโยชน์ต่อการนำมาใช้ขยายผลควบคุมหอยทากศัตรูพืชโดยชีววิธีต่อไป

URL Reference :

(ดาวน์โหลด: 18 ครั้ง)

ปรับปรุงข้อมูลเมื่อวันที่ 05-06-2567

แจ้งไฟล์หาย