คลังผลงานวิจัย กรมวิชาการเกษตร

รายงานผลงานวิจัยและพัฒนา

พัฒนาเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตและการจัดการคุณภาพในโซ่อุปทานสับปะรดผลสดเพื่อการส่งออก

คำหลัก : การผลิตสับปะรด การจัดการธาตุอาหาร การจัดการน้ำ สารควบคุมการเจริญเติบโต คุณภาพ อาการไส้สีน้ำตาล อายุเก็บรักษา

ผู้วิจัย : ทวีศักดิ์ แสงอุดม

ผู้ร่วมวิจัย : วรางคณา มากกำไร, สุภาภรณ์ สาชาติ, มัลลิกา นวลแก้ว, มนตรี ปานตู, วลัยภรณ์ ไชยฤทธิชัย, พฤกษ์ คงสวัสดิ์, วีระ วรปิติรังสี, ปฏิพัทธ์ ใจปิน, ศศิธร วรปิติรังสี, ศิริพร มะเจี่ยว, อาทิตย์ พงษ์ชัยสิทธิ์

หน่วยงาน : สถาบันวิจัยพืชสวน ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรเพชรบุรี ศูนย์วิจัยพืชสวนศรีสะเกษ ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรเชียงใหม่ ศูนย์วิจัยพืชสวนเชียงราย และสำนักวิจัยการเกษตรเขตที่ 1

ปี: 2563

ประเภทผลงาน: ผลงานวิจัยเรื่องเต็ม

จำนวนผู้อ่าน: 45 ครั้ง

บทคัดย่อ (Abstract)

          การวิจัยและพัฒนาการจัดการการผลิตที่เหมาะสมสำหรับสับปะรดผลสดเพื่อการส่งออก มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและพัฒนาการเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตสับปะรดผลสดส่งออก มี 9 การทดลอง คือ 1) ศึกษาระยะปลูกที่เหมาะสมของสับปะรด MD2 ที่ได้จากการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ 2) ผลของวิธีการ ระยะเวลาการให้ธาตุอาหารหลักและการใช้ Ca-B กับสับปะรด MD2 ที่ได้จากการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ 3) ผลของการใช้ Salicylic acid (SA) ก่อนและหลังการเก็บเกี่ยวที่มีต่อคุณภาพและการเกิดอาการไส้สีน้ำตาล 4) การผสมผสานการจัดการการผลิตเพื่อเพิ่มคุณภาพและลดการเกิดอาการไส้สีน้ำตาลของสับปะรดผลสดเพื่อการส่งออก 5) ศึกษาความต้องการธาตุอาหารของสับปะรดภูแลโดยการวิเคราะห์พืช 6) ศึกษาสัดส่วนและปริมาณการให้ธาตุอาหารหลักที่เหมาะสมต่อผลผลิตและคุณภาพสับปะรดภูแล 7) ศึกษาชนิดและอัตราการให้ปุ๋ยโพแทสเซียมที่เหมาะสมต่อคุณภาพและผลผลิตสับปะรดภูแล 8) ผลของการขาดน้ำที่ระยะการเจริญเติบโตต่างๆ ต่อคุณภาพและผลผลิตสับปะรดภูแล และ 9) ทดสอบเทคโนโลยีการผลิตสับปะรดภูแลอย่างมีคุณภาพ ดำเนินการ ตุลาคม 2558-กันยายน 2563 ณ ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรเพชรบุรี ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรหนองคาย ศูนย์วิจัยพืชสวนจันทบุรีศูนย์วิจัยพืชสวนเชียงราย ศูนย์วิจัยพืชสวนศรีสะเกษ และสถาบันวิจัยพืชสวน ผลการดำเนินงาน พบว่า 1) การปลูกสับปะรด MD2 จากต้นเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อที่อัตรา 12,000 ต้น/ไร่ ทั้งแบบแถวเดี่ยวและแถวคู่ จะให้ได้ผลผลิตสูงสุด 14,365.4 และ 13,140.90 กิโลกรัม/ไร่ 2) การให้ปุ๋ยทางระบบน้ำแก่สับปะรด MD2 ทุก 2 เดือน ให้ผลผลิตสูงกว่าการให้ทางดิน 13% และมีรายได้เพิ่มขึ้น 28,530 บาท/ไร่ 3) การใช้ Salicylic acid 2.0 mM ก่อนการเก็บเกี่ยว 20 และ 10 วัน (กรรมวิธีที่ 5) และการใช้Salicylic acid 1.0 mM ก่อนการเก็บเกี่ยว 10 วัน จะช่วยลดการเกิดอาการไส้สีน้ำตาลได้ในสับปะรดสวีแต่ไม่มีผลในพันธุ์เพชรบุรีเบอร์ 1 4) การจัดการการผลิตแบบผสมผสานในพันธุ์ MD2 พบว่า ทุกกรรมวิธีมีการเจริญเติบโตหลังปลูกใกล้เคียงกัน ให้ผลผลิตระหว่าง 16.6 - 18.4 ตัน/ไร่ น้ำหนักต่อผล 1.54 - 1.67 กิโลกรัม ส่วนพันธุ์สวี ให้ผลผลิตระหว่าง 11.2 - 13 ตัน/ไร่ น้ำหนักต่อผล 1.11 - 1.22 กิโลกรัม และช่วยชะลอหรือลดอาการไส้สีน้ำตาลได้เพียงระดับหนึ่ง 5) ศึกษาปริมาณธาตุอาหารหลักโดยการวิเคราะห์พืชพบว่า สับปะรดภูแลจะมีเปอร์เซ็นต์การสะสมของ N P K สูงสุดหลังปลูกหรือตัดแต่งหน่อ 2 - 4 เดือน จากนั้นจะค่อยๆ ลดลง จนถึงระยะให้ผลผลิตและเก็บเกี่ยว ต้นสับปะรดจะมีปริมาณ N P K เป็น 18.05, 0.92 และ 15.58 กรัม/ต้น และ 18.83, 1.1 และ 27.11 กรัม/ต้น ในฤดูกาลผลิตที่ 1 และ 2 ตามลำดับ 6) ศึกษาอัตราการให้ธาตุอาหาร N P K สับปะรดภูแล พบว่าการให้ปุ๋ยอัตรา 1.5 เท่าของทั้ง 3 ธาตุในฤดูกาลผลิตแรกจะทำให้สับปะรดมีคุณภาพรสชาติดีที่สุด ขณะที่ฤดูกาลผลิตที่ 2 ไม่มีความแตกต่างทางสถิติ7) การพ่นปุ๋ยโพแทสเซียม ได้แก่ KCl, K2SO4และ KNO3 3 อัตรา คือ 0.5 , 0.75 และ 1% พบว่า การให้ปุ๋ยโพแทสเซียมทั้งชนิดและอัตราต่างๆ ไม่มีผลต่อผลผลิตคุณภาพ และรสชาติของผลสับปะรดภูแล 8) ศึกษาผลของการขาดน้ำระยะต่างๆของสับปะรดภูแล พบว่า การขาดน้ำระยะก่อนเก็บเกี่ยว จะมีน้ำหนักผลน้อยที่สุดอย่างมีนัยสำคัญ แต่จะมีคุณภาพด้าน รสชาติ และ TSS ดีกว่าการขาดน้ำระยะอื่นๆ การขาดน้ำระยะการเจริญเติบโตทางลำต้นและใบ จะทำให้คุณภาพผลด้อยกว่าการขาดน้ำระยะการพัฒนาผล แต่การขาดน้ำระยะบังคับผลจะไม่มีผลต่อคุณภาพผลผลิตของสับปะรด 9) ด้านทดสอบเทคโนโลยีการจัดการปุ๋ยพบว่า เทคโนโลยีการจัดการปุ๋ยของกรมวิชาการเกษตรทำให้สับปะรดภูแลมีผลผลิต 2,618 กิโลกรัม/ไร่ สูงกว่ากรรมวิธีการจัดการปุ๋ยของเกษตรกรที่ผลผลิต 2,206 กิโลกรัม/ไร่ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ขณะที่คุณภาพและรสชาติ ไม่มีความแตกต่างทางสถิต

URL Reference :

(ดาวน์โหลด: 17 ครั้ง)

ปรับปรุงข้อมูลเมื่อวันที่ 10-02-2568

แจ้งไฟล์หาย