คลังผลงานวิจัย กรมวิชาการเกษตร

รายงานผลงานวิจัยและพัฒนา

ประสิทธิภาพของสารป้องกันกำจัดโรคราน้ำค้างในชาโยเต้

คำหลัก : โรคราน้ำค้างของพืชตระกูลแตง การควบคุมโรคด้วยสารเคมี สารป้องกันกำจัดเชื้อรา

ผู้วิจัย : ทิวา บุบผาประเสริฐ

ผู้ร่วมวิจัย : จิตอาภา จิจุบาล, ธัญพร งามงอน, วิทยา ทองอินทร์, ภูวดล เตโช, ทินกร งามงอน, กฤชพร ศรีสังข์ และพจนา ตระกูลสุขรัตน์

หน่วยงาน : สถาบันวิจัยพืชสวน ศูนย์วิจัยเกษตรที่สูงเพชรบูรณ์ และสำนักวิจัยพัฒนาการอารักขาพืช

ปี: 2562

ประเภทผลงาน: ผลงานวิจัยเรื่องเต็ม

จำนวนผู้อ่าน: 26 ครั้ง

บทคัดย่อ (Abstract)

          ชาโยเต้มีโรคราน้ำค้างสาเหตุเกิดจากเชื้อรา Pseudoperonospora cubensis เป็นโรคพืชสำคัญที่ระบาดทำความระบาดอย่างรุนแรงเช่นเดียวกับพืชตระกูลแตงชนิดอื่น สภาพที่อุณหภูมิต่ำในเวลากลางคืนและอุณหภูมิสูงในเวลากลางวัน เป็นสภาวะที่เหมาะสมต่อการเกิดอาการและพัฒนาการของเชื้อสาเหตุ การป้องกันกำจัดโดยการใช้สารป้องกันกำจัดโรคพืชในปัจจุบัน ยังไม่มีคำแนะนำที่ให้ใช้ควบคุมราน้ำค้างที่เกิดบนชาโยเต้โดยตรง ดังนั้นการทดสอบหาสารป้องกันกำจัดโรคราน้ำค้างที่เกิดกับซาโยเต้ จึงมีความจำเป็นเพื่อใช้เป็นคำแนะนำในการป้องกันกำจัดและวิธีการใช้สารที่มีประสิทธิภาพให้กับเกษตรกร การทดสอบประสิทธิภาพสาร ดำเนินการทดลองที่แปลงทดลองศูนย์วิจัยเกษตรที่สูงเพชรบูรณ์ อ.เขาค้อ จ.เพชรบูรณ์ ระหว่างเดือนมีนาคม – เมษายน 2561 และเดือนกุมภาพันธ์ – มีนาคม 2562 วางแผนการทดลองแบบ RCB จำนวน 4 ซ้ำ 5 กรรมวิธี คือ cymoxanil + mancozeb 8% + 64% WP, metalaxyl 25% WP, dimethomorph 50% WP และ fluopicolide + fosetyl-aluminium 4.4% + 66.7% WG เปรียบเทียบกับกรรมวิธีไม่ใช่สาร (พ่นน้ำเปล่า) ผลการทดลองพบว่า ทุกกรรมวิธีพ่นสารทดลองสามารถควบคุมการระบาดโรคได้ดีกว่ากรรมวิธีควบคุมที่ไม่พ่นสารกรรมวิธีที่พ่นด้วย dimethomorph 50% WP อัตรา 20 กรัม/น้ำ 20 ลิตร มีประสิทธิภาพในการควบคุมการระบาดของโรคราน้ำค้างในชาโยเต้ดีที่สุด เมื่อเปรียบเทียบกับกรรมวิธีพ่นด้วยสารป้องกันกำจัดโรคพืชอื่น โดยเชื้อสาเหตุไม่แพร่ระบาดถึงใบยอด แผลจะแห้งเป็นสีน้ำตาล ไม่มีการแพร่กระจายของแผลเพิ่มขึ้น ในการทดลองครั้งนี้ไม่พบความเป็นพิษของสารทดลองต่อพืช

URL Reference :

(ดาวน์โหลด: 14 ครั้ง)

ปรับปรุงข้อมูลเมื่อวันที่ 10-03-2568

แจ้งไฟล์หาย