คลังผลงานวิจัย กรมวิชาการเกษตร

รายงานผลงานวิจัยและพัฒนา

การตอบสนองของอ้อยต่อการจัดการธาตุอาหารในกลุ่มดินทราย : ชุดดินน้ำพอง/กำบง

คำหลัก :

ผู้วิจัย : วสันต์ วรรณจักร

ผู้ร่วมวิจัย : กอบเกียรติ ไพศาลเจริญ,วัลลีย์ อมรพล,ศุภกาจน์ ล้วนมณี,วนิดา โนบรรเทา,กาญจนา คำปุทา,อรัญญา ลุนจันทา

หน่วยงาน : ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรกาฬสินธุ์ สถาบันวิจัยพืชไร่และพืชทดแทนพลังงาน ศูนย์วิจัยพืชไร่ระยอง ศูนย์วิจัยพืชไร่นครสวรรค์ กองวิจัยและพัฒนาปัจจัยการผลิตทางการเกษตร สำนักวิจัยและพัฒนาการเกษตรเขตที่ 3

ปี: 2558

ประเภทผลงาน: ผลงานวิจัยเรื่องเต็ม

จำนวนผู้อ่าน: 5 ครั้ง

บทคัดย่อ (Abstract)

          การตอบสนองของอ้อยต่อการจัดการธาตุอาหารในกลุ่มดินทรายชุดดินน้ำพองและชุดดินกำบง เพื่อให้ได้ข้อมูลการตอบสนองต่อการใช้ปุ๋ยของอ้อยพันธุ์ดีที่ปลูกบนกลุ่มดินทรายชุดดินน้ำพองและชุดดินกำบงในพื้นที่จังหวัดกาฬสินธุ์ ซึ่งเริ่มการทดลองในชุดดินน้ำพองระหว่างปี 2555 สิ้นสุดปี 2556 ณ ไร่เกษตรกรบ้านหนองพอก อำเภอดอนจาน จังหวัดกาฬสินธุ์ พิกัดพื้นที่แปลงทดลอง 48Q 0366534 1820060 ความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 178 เมตร โดยวางแผนการทดลองแบบ Split-split plot design มี 3 ซ้ำ ประกอบด้วย ปัจจัยหลัก (Main plot) คือ 1) ไม่ปรับปรุงดิน 2) ปรับปรุงดินโดยหว่านกากตะกอนหม้อกรองอ้อย อัตรา 1,000 กิโลกรัมน้ำหนักแห้งต่อไร่ ร่วมกับปูนโดโลไมท์ อัตรา 100 กิโลกรัมต่อไร่ ปัจจัยรอง (Sub plot) คือ 1) อ้อยพันธุ์ขอนแก่น3 2) อ้อยพันธุ์LK92-11 (เกษตรกรนิยมปลูกในพื้นที่) ปัจจัยย่อย (Sub-sub plot) คือ การตอบสนองต่อปุ๋ยไนโตรเจน 4 อัตรา คือ 1) ไม่ใส่ปุ๋ยไนโตรเจน 2) ใส่ปุ๋ยไนโตรเจน 0.5 เท่าของคำแนะนำตามค่าวิเคราะห์ดิน 3) ใส่ปุ๋ยไนโตรเจนตามค่าวิเคราะห์ดิน 4) ใส่ปุ๋ยไนโตรเจน 1.5 เท่าของคำแนะนำตามค่าวิเคราะห์ดิน โดยใส่ปุ๋ยฟอสฟอรัสและโพแทสเซียม อัตรา 9 และ 18 กิโลกรัม P2O5 และ K2O ต่อไร่ ตามลำดับ และดำเนินการทดลองในชุดดินกำบง ระหว่างปี 2556 สิ้นสุดปี 2558 ณ ไร่เกษตรกร บ้านโนนศิลา อำเภอหนองกุงศรี จังหวัดกาฬสินธุ์ พิกัดพื้นที่แปลงทดลอง 48Q 0315816 1841931 ความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 185 เมตร โดยวางแผนการทดลองและปฏิบัติการทดลองเช่นเดียวกับการทดลองในชุดดินน้ำพอง แต่ปรับเปลี่ยนปัจจัยรอง (Sub plot) เป็น 1) อ้อยพันธุ์ขอนแก่น3 2) อ้อยพันธุ์K88-92 (เกษตรกรนิยมปลูกในพื้นที่) ผลการทดลองในปี 2555 ซึ่งเป็นอ้อยปลูกในชุดดินน้ำพอง พบว่า การปรับปรุงดินด้วยกากตะกอนหม้อกรองอ้อยและปูนโดโลไมท์ ทำให้ประสิทธิภาพการใช้ปุ๋ยของอ้อยทั้งสองพันธุ์สูงกว่าการไม่ปรับปรุงดิน โดยเมื่อมีการปรับปรุงดินอ้อยพันธุ์ขอนแก่น3 มีการตอบสนองต่อการใส่ปุ๋ยไนโตรเจนสูงสุดที่อัตรา 9 กิโลกรัมต่อไร่ โดยให้ผลผลิตเฉลี่ย 5.2 ตันต่อไร่ ซึ่งไม่แตกต่างทางสถิติกับการใส่ปุ๋ยไนโตรเจนอัตราอื่น แต่เมื่อไม่มีการปรับปรุงดินอ้อยพันธุ์ขอนแก่น3 ไม่ตอบสนองต่อการใส่ปุ๋ยไนโตรเจน ส่วนในอ้อยพันธุ์LK92-11 ทั้งการปรับปรุงดินและไม่มีการปรับปรุงดินมีการตอบสนองต่อการใส่ปุ๋ยไนโตรเจนสูงสุดที่อัตรา 18 กิโลกรัมต่อไร่ โดยให้ผลผลิตเฉลี่ย 6.9 และ 5.3 ตันต่อไร่ ตามลำดับ ซึ่งไม่แตกต่างทางสถิติกับการใส่ปุ๋ยไนโตรเจนอัตราอื่น ส่วนผลการทดลองในปี 2556 ซึ่งเป็นอ้อยปลูกในชุดดินกำบง พบว่า การปรับปรุงดินด้วยกากตะกอนหม้อกรองอ้อยและปูนโดโลไมท์ ทำให้ประสิทธิภาพการใช้ปุ๋ยของอ้อยทั้งสองพันธุ์สูงกว่าการไม่ปรับปรุงดิน โดยเมื่อมีการปรับปรุงดินอ้อยพันธุ์ขอนแก่น3 มีการตอบสนองต่อการใส่ปุ๋ยไนโตรเจนสูงสุดที่อัตรา 27 กิโลกรัมต่อไร่ โดยให้ผลผลิตเฉลี่ย 13.0 ตันต่อไร่ ส่วนอ้อยพันธุ์K88-92 ตอบสนองต่อการใส่ปุ๋ยไนโตรเจนสูงสุดที่อัตรา 9 กิโลกรัมต่อไร่ โดยให้ผลผลิตเฉลี่ย 12.3 ตันต่อไร่ แต่ไม่แตกต่างทางสถิติกับการใส่ปุ๋ยไนโตรเจนอัตราอื่น และเมื่อไม่มีการปรับปรุงดินทั้งอ้อยพันธุ์K88-92 และอ้อยพันธุ์ขอนแก่น3 มีการตอบสนองต่อการใส่ปุ๋ยไนโตรเจนสูงสุดที่อัตรา 18 กิโลกรัมต่อไร่ ให้ผลผลิตเฉลี่ย 10.6 และ 9.8 ตันต่อไร่ ตามลำดับ ซึ่งไม่แตกต่างทางสถิติกับการใส่ปุ๋ยไนโตรเจนอัตราอื่น ดังนั้นเกษตรกรที่ปลูกอ้อยในดินทรายทั้งชุดดินน้ำพองและชุดดินกำบง จึงมีความจำเป็นต้องปรับปรุงดินด้วยกากตะกอนหม้อกรองอ้อยและปูนโดโลไมท์เพื่อเพิ่มผลผลิตอ้อยในระยะยาว

URL Reference :

(ดาวน์โหลด: 5 ครั้ง)

ปรับปรุงข้อมูลเมื่อวันที่ 08-09-2568

แจ้งไฟล์หาย